Die Swart Mis

Ek het vir myself 'n boks gemaak, Iewers om dinge soos ongewenste herinneringe en pynlike gedagtes neer te sit. Herinneringe aan trane en verraad, gedagtes van 'wat as dit is' en 'miskien'. Ek het so hard baklei om hulle almal vas te vang, dit het soveel tyd en moeite gekos.

Hulle was glad en wou nie gevang word nie. Hulle ontsnap maklik uit my vingers en sluit weer aan by die dik, swart mis wat my gedagtes was. Al het ek dit reggekry, het dit maande geneem, maar ek het dit gedoen. Die boks lê vol, maar dormant in my kop, alles uit die donker tye lê daar en terwyl ek aanhou met die lewe, begin ek vergeet van die boks. Maar stadig gebeur iets; Onlangs gly my gedagtes maklik.

Ek onthou dinge wat ek wens ek kon nie, ek dink aan die tyd wat jy weg van die huis af was; vergete woorde kom terug by my. Die donker dinge het stadig teruggekeer na die middel van my gedagtes, ek kan voel hoe dit my kop oorstroom, my vreugde wegsuig en my na 'n aaklige plek probeer sleep, maar ek laat dit nie toe nie. Ek weet wat ek nou moet doen, ek moet van voor af begin. Ek moet die boks herbou en die euwels herwin.

Ek moet hulle almal daar terugstoot en hierdie keer styf sluit. Ter wille van ons, nie net myne nie.

Soortgelyke stories